KIZ KULESİ
zaman en güzel çocuğunu öldürüyor
ben ateşe verirken Kız Kulesi' ni
gecenin şehveti ile tutuşmuş ay,
bütün aşklar yangın yeridir şimdi
balıkçıların rakı bardaklarından buğuyu çaldım
yaşlı karanlığa çocuk gülüşleri taşıyorum usulca
gecenin gri dudakları denizin yosma teninde
omuzlarında mor diş izleriyle gülümserken deniz feneri
bir daha dönmemek üzere demir alıyor
limandan gemi,
yakamozlar tuz sızısı içinde biliyorlar
bu son seferi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder